Recensie: De laatste trein uit Ligurië - Christine Dwyer Hickey

Elke maand schrijf ik een recensie voor het leuke platform Feelgoodboeken.nl. Vandaag heb ik de recensie van De laatste trein uit Ligurië van Christina Dwyer Hickey voor je. Lees je mee?

Het verhaal van De laatste trein uit Ligurië

Hier gaat ‘De laatste trein uit Ligurië’ over:

Het is 1933. Bella Stuart laat haar rustige leven in Londen achter zich om in Italië te gaan werken als gouvernante van de zesjarige Alec. Hij is het zoontje van een jonge Joodse erfgename en de aristocraat signor Lami. Wanneer Alecs vader sterft, verhuizen Bella en Alec naar het zomerverblijf van de familie in Bordighera. Daar ontmoet Bella Edward, de pianoleraar van Alec. Geleidelijk groeit er vertrouwen en vriendschap tussen de verlegen Bella, de eigenaardige Alec en de raadselachtige Edward. Wanneer het fascisme Europa in zijn greep krijgt en Mussolini zijn anti-Joodse wetten invoert, komt Alecs leven in gevaar. Bella krijgt de opdracht om Italië te ontvluchten en het jongetje in veiligheid te brengen.

Dublin, zestig jaar later. Anna Moore bezoekt haar Nonna, die in een verpleeghuis op sterven ligt. Als ze hoort dat haar oma in verwarde toestand Italiaans heeft gesproken, beseft ze hoe weinig ze weet van de vrouw die haar heeft grootgebracht.

Mijn mening

Het begin van ‘De laatste trein uit Ligurië’ is een beetje wazig. Het hoe en wat is onduidelijk. De proloog doet echter goed werk, want ik wilde graag doorlezen en was benieuwd naar de rest van het verhaal.

Helaas, ik kwam niet lekker in het verhaal. Dit had te maken met het ritme van de dialogen. Het was grotendeels hetzelfde ritme. Dit stoorde me. Daarnaast was het verhaal een tikkeltje vaag soms. Hierdoor raakte ik de draad vaak kwijt. Jammer, want ik had me verheugd op dit verhaal.

Bella Stuart is een interessant personage met een mysterieuze sfeer om zich heen. Anna Moore is van een andere generatie. De verschillen in generatie heeft Christine Dwyer Hickey heel goed uitgewerkt. Dit komt op een mooie manier naar voren.

Het verhaal speelt zich af tegen de beginjaren van de Tweede Wereldoorlog. De bekende heftige gebeurtenissen zitten ook in dit verhaal. Met de kennis van nu geeft dit het verhaal een extra lading en emoties.

Ik vond ‘De laatste trein uit Ligurië’ uiteindelijk wel een mooi verhaal tegen een bijzondere achtergrond. Het was wel een bijzonder verhaal. Alleen jammer van de stijl die me niet zo lag.

Liefs,

Veronique

*De recensie was onderdeel van Feelgoodboeken.nl

*Dit boek is geen recensie-exemplaar. Meer informatie over recensie-exemplaren vind je hier.

*Dit artikel bevat affiliate links. Meer informatie is hier te vinden.