Recensie: De Val van Hymir – Owan Drake
Owan Drake vroeg of ik zijn boek De Val van Hymir wilde lezen. Ik kende de boeken van Owan nog niet. De cover is eenvoudig en zou me in de winkel niet zijn opgevallen. Ik was nieuwsgierig naar het verhaal, want dat zag er veelbelovend uit…
Het verhaal van De Val van Hymir
Wijsgeer Benedictus laat zijn student Xavier een serie boeken lezen. Deze boeken gaan over vertellingen uit vervlogen tijden. Xavier beleeft deze verhalen alsof hij er daadwerkelijk bij is.
De Val van Hymir bevat twee verhalen; licht en duisternis. In dit eerste boek worden deze twee verhalen geïntroduceerd. De verhalen worden afgewisseld met hoofdstukken in het heden. De verhalen in het heden spelen zich af in de wereld Sistna. Xavier weet echter niet dat hij de corrupte tak van de regering, Bloedraven, kwaad heeft gemaakt door de boeken te lezen. Zij komen ook voor in de verhalen die Xavier leest. Hij weet niet dat hij misschien in een eeuwenoude oorlog is terechtgekomen…
De Val van Hymir is boek 1 uit De Zaden der Hoop-serie van Owan Drake.
Mijn mening
Het ene boek leest makkelijk weg en bij het andere boek gaat het wat moeilijker. In het geval van De Val van Hymir las het boek moeilijk weg. Het verhaal begint met een overzicht van alle belangrijke personages en dat zijn er nogal wat. De lijst is wel handig om erbij te houden en geeft een beetje houvast tijdens het lezen.
In het begin was het lastig om mijn aandacht bij het verhaal te houden. De verschillende verhaallijnen en personages gaven me een chaotisch gevoel. De draad raakte ik kwijt en vond ik pas weer terug halverwege het verhaal.
In het begin van elk hoofdstuk stond de naam van het personage en waar het verhaal zich afspeelde. Daarnaast stond bij elke nieuwe verhaallijn de plek en het personage erbij. Dat haalde de vaart uit het verhaal. De wisseling tussen verleden en heden is een leuke toevoeging aan het verhaal.
Daarnaast wordt er nogal wat gevloekt in het boek. Na een tijdje ging me dit vervelen en soms was het overbodig. De schrijfstijl is soms heel beeldend en voelt een beetje ouderwets aan. Het is een schrijfstijl waar je van moet houden. En dat is ook met dit boek zo; je vindt het te gek of je vindt het niks. Helaas, was dit niet mijn soort boek.
De Val van Hymir heeft een ruwe schrijfstijl en zit vol met verschillende personages.
Liefs,
Veronique
*Bedankt Owan Drake voor dit boek!
*Dit boek is een recensie-exemplaar. Meer informatie over recensie-exemplaren vind je hier.
*Dit artikel bevat affiliate links. Koop je via mijn link een artikel (iets anders dan boeken mag ook) dan krijg ik een commissie! Jij merkt er niks van, maar je steunt wel Veronique’s Boekenhoekje. Meer informatie is hier te vinden.
