Recensie: Ik was pas dertien – Lea Saskia Laasner
Ik had zin in een waargebeurd verhaal en het boek Ik was pas dertien van Lea Saskia Laasner stond al heel lang in mijn kast te wachten. Het verhaal leek me interessant, maar wel heftig. En inderdaad, het verhaal was heftig, maar dat was het ook. Ik schrijf niet graag negatief over een boek, maar soms moet het. En dit is zo’n geval…
Het verhaal van ik was pas dertien
Het boek gaat over Lea Laasner. Ze is gelukkig en heeft een goede jeugd. Haar moeder krijgt interesse in haar geestelijke ontwikkeling en de familie sluit zich aan bij de ‘Lichtoase”. Dit is een sekte onder leiding van Benno. De ouders van Lea verkopen hun huis en maken hun geld over naar de sekte. Ze verhuizen en sluiten zich aan bij de sekte. Benno ziet seks als dé manier om je persoonlijkheid te kunnen ontwikkelen. Al snel vindt hij Lea aantrekkelijk. En vanaf dat moment gaat het van kwaad tot erger… Jarenlang leeft Lea in de sekte. Op haar 21e vlucht Lea en in dit boek vertelt zij haar verhaal.
Mijn mening
Het verhaal is heftig en soms bizar. Je denkt de hele tijd: “dit kan niet!” Maar het is wel waar en dat maakt het misschien nog wel erger. Je voelt je als lezer machteloos en het voelt benauwend. Je zit als lezer ook in de val.
De schrijfstijl van Lea vond ik vervelend. De zinnen waren heel kort en liepen niet lekker in elkaar over. Lea heeft een hele formele stijl van schrijven en sommige zinnen deden nogal ouderwets aan. Doordat ik de schrijfstijl vervelend vond, kwam ik niet goed in het boek. Ik ergerde me eraan.
Daarnaast miste ik ook gevoel in het boek. Het verhaal is heftig, maar de gevoelens die Lea beschrijft, zijn oppervlakkig en bijna formeel opgeschreven. Je voelt als lezer het gevoel wel, maar dat komt niet door Lea, maar door het verhaal zelf. Het verhaal is intens.
Liefs,
Veronique
*Dit boek is geen recensie-exemplaar. Meer informatie over recensies is hier te vinden.
Dit artikel bevat affiliate links. Koop je via mijn link een artikel (iets anders dan boeken mag ook) dan krijg ik een commissie! Jij merkt er niks van, maar je steunt wel Veronique’s Boekenhoekje. Meer informatie is hier te vinden.
Heel goed dat je over dit boek eerlijk bent. Je zegt niet graag negatief te schrijven. Maar als je het nodig vindt, doe je het wel en dat maakt dat we jou andere recencies zeker serieus nemen.
Zo is het 🙂 Ik wilde toch graag mijn mening over dit boek delen 🙂
Heftig. Eens kijken of ik er doorheen kom. Kijken hoever ik kom….
Ik ben benieuwd!
Klinkt als dat de auteur niet al te dicht bij haar gevoelens wilde komen.
Logisch natuurlijk, maar wel zonde dat dit in het verhaal naar voren komt.
Ja,ik vond het heel jammer. Ik had het idee dat er meer in had gezeten. Dat het beter was geweest als ze haar gevoelens beter had verwoord of meer had toegelaten. Heel lastig natuurlijk, maar nu voelde het heel formeel en niet af.
Soms zijn negatieve recensies juist nodig als je het maar goed onderbouwt en dat heb je gedaan. Duidelijk! Ik sla dit boek maar even over.
Dankjewel! Heel lief 🙂
Lijkt me een heftig boek om te lezen. Toch vind ik waargebeurde verhalen wel interessant om te lezen. Wel goed van je dat je eerlijk je mening geeft en ik vind het wel jammer om te horen dat de auteur niet alles eruit heeft gehaald wat erin zit.
🙂 Dankjewel!